Aircon Bus at Holding Hands


Gusto kitang makatabi sa malamig na bus habang palalim na ang gabi. Nais kong malaman kung dahan-dahan bang gagapang ang kamay mo para abutin ang nanlalamig kong kamay.  Kung sa ilang minute ay hindi mo inabot ang akin, kamay ko na lang ang dahan-dahan gagapang, para habulin ang init ng sa iyo. Gusto kita makatabi sa malambot na 2-seater aircon bus sa palalim na gabi. Isasandal ko ang ulo ko sa balikat mo. Hindi ka gagalaw ng marahas para itaboy ako at sadyang ipatama ang shoulder blades mo sa noo ko. Kahit pa amoy usok na ng jeep ang mahabang buhok na kinonditioner pa kaninang uamga. Gusto kitang makatabi sa hindi mataong bus, walang nakatayo at pilit sumisiksik sa aisle. Ikaw na ang dudukot ng wallet at magbabayad ng pamasahe natin kapag nakatulog (o nagtutulug-tulugan) ako. Gusto kitang makatabi sa bandang likuran ng bus, habang napapasarap ng ng nood ng kung anong local late night show sa tv si kuya konduktor.

Heto na ang hinihintay ng marami, ang solong-solo niyong dalawa ang mga upuan sa napakalamig na aircon ng bus na wala masyadong tao, lalo na sa bandang likuran. Walang ibang makakakita sa ating dalawa. Tayo na ang nasa pinaka-likuran, maluwag ang daan at sa intersection lang may trapik. Kahit malalim na ang gabi, hindi tayong nagmamadaling umuwi. Walang maghahanap, walang manghuhuli. Gagapang ang kamay mo, sasapuin ang kamay ko. Sasandal ako sa balikat mo. Wala nang manghuhuli dahil sumisilip na pati si manong driver sa malabong tv. Pwedeng-pwedeng gawin, walang pipigil. Susulitin natin ang pagkakataon. Susunggab ang kamay mo sa loob ng tshirt ko at magpupumilit na pumasok sa suot kong bra habang ang kabilang kamay ay butones ng jeans na suot. Maglalakbay ang kamay ko para mag-dive sa bukas mong zipper. Kasabay ng paglalakbay ng mga kamay natin, lalalim ang  halik mo na unti-unting nagpapainit sa akin.

Pero hindi mangyayari iyan.

Dahil kuntento ka na at masaya na ako sa init na binibigay ng pagkakahawak ng ating kamay, sa aircon, hindi mataong bus sa kalaliman ng gabi at mahaba pa ang byahe.

Gusto kitang makatabi para malaman ko, kung hahawakan mo ang mga kamay na naghihintay sa iyo.




Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Iris and Will – Their Super Amazing Wedding!!!

Image
From Nez Cruz photography Fast forward. I was sitting in the reception hall, a great friend asked “How was the wedding?” and all I can say was 4 words to sum it all up,  “Everything is so pretty” The last wedding I went to was a year ago, I was asked to sell my handcrafted goodies at the fair-reception area. It was a quick one and I only got glimpses of it, the other weddings well, was years ago as a flower girl when I wasn't even 10, wearing hot and itchy silk dress. I know weddings, yes I saw them – on the internet. On some days, I find myself spending away my hours on vimeo, a video website wherein known wedding videographers post their collection of work. I was there mostly to study the video editing skills and look for the event details as it crossed my mind to try the events field. But as videos in hd will started to load, I get a glimpse of what weddings in this day and age will feel like, how love might look like, sadly 3 minutes was all I got. A ...
Read more

Chippy at Pula

Image
Ayaw ko ng pula, feeling ko kasi ang lakas mang-akit ng kulay. Katulad nitong Chippy na malaki. Isang linggo ko siyang naiwan sa dorm, nakalimutan ko siyang nagchi-chill sa taas ng kama. Naabutan ko siya kanina -  nakahiga, nakatihaya, nakatitig sa akin. Mataba at punong-puno, parang bang tinatawag ako. Inaakit. Huwag ko na raw pang patagalin. Masarap daw siya. Oo. Alam na alam ko. Hala, sinong hindi makakatiis sa’yo? #HindiAkoBato #MedyoMalaswa (PS. Pwede na ata akong commercial model ng Chippy haha) 
Read more

Anim na Sabado ng Beyblade at iba pang sanaysay

Image
Anim na Sabado ng Beyblade at iba pang sanaysay (book review ata haha!) Si Sir Jarin, napamahal (mahal talaga?) na siya at naging malapit sa barkada ko. Mula nang bumisita siya sa klase, hanggang sa naimbitahan namin siya manood ng school play namin. Naging ka-chat at ka-like-an sa Facebook. At sa grupo namin, ako pa lang ang nakakabasa ng kanyang libro. Nauna na kasi akong nakapunta sa soft book launch niya sa UP Diliman. (minor spoiler) Kaya naman excited kong binalita na, “Pumasok pala ng kumbento si Sir? Grabe, isang taon!”. Isang malaking “WEH” ang narinig ko.  Sa katunayan nga, napasimba ako noong hapon matapos kong mabasa ang ‘Kumbento’. Hindi ko alam, parang kailangan ko lang magsimba. Kaya naman pala panay like ni Sir ng mga religious post sa Facebook. ‘Yun pala ang hugot niya, nalaman ko kung saan siya nangagaling. Hindi lang talaga halata, hahahahaha (peace po)! Pero ngayon, nalaman ko rin kung paano siya naging ganito katatag. Sa totoo lang, kahit m...
Read more