Another (long) weekend

Heto ang bungad ko sa journal entry ngayon umaga. Another (long) weekend). Wala na atang pagkakaiba sa akin kung weekend man, at lalo na long weekend, hindi ko na sila ma-differentiate. 


Kahapon ang anibersaryo ng pagkapatay kay Ninoy, next weekend long weekend na naman. Ngayong year 2020 ang isa sa mga taon na sumasakto ang holidays katabi ng weekend, pati ang Pasko at New Year mahaba. Naalala ko last year, inaabangan tong taon kasi sagana sa holiday, masarap sanang mamasyal at gamitin ang work paid leave para makapag-travel. 'Yun lang nga, naudlot ang mga sana.

Simula nang nag-resign ako last February 2019, hirap na akong masundan kung anong araw na ba, pero ngayon? Wala na akong idea! hahaha. Pre-Covid times kasi may sense of days pa ako, usually Friday night or Saturday ako gagala, makikipagmeet sa mga kaibigan, makikipagdate, mamasyal sa mall, at Sunday naman automatic na magsisimba kami sa hapon or gabi. 

Pero ngayon, labo-labo na. Pakiramdam ko araw-araw weekend at pakiramdam ko sa weekend, normal na araw na lang. Non-existent para sa akin ngayon ang TGIF, Hooray for the weekend, hindi ko na rin dine-dread ang Monday morning kagaya noong may normal work pa ako. 

Thankful, thankful ako na isa ako sa mga mapapalad na kayang mag-stay sa bahay during this Covid period. Thankful ako na hidni ko na kailangan makipagsaparalan nang kalusugan, hindi kailangan mag-commute, at may pagkain sa lamesa kahit ni isa sa amin ay parte ng normal na workforce. 

Syempre, nakakaramdam ako nang pagka-buryo sa bahay. Pakiramdam ko kasi minsan gigising ako para matulog, cycle ng araw-araw na monotonous na buhay. Iisipin mo hanggang kailan na ganito? Paano ako magsu-survive today? Anong gagawin ko na ngayon? 

Nasanay kasi siguro ako, tayo na dapat laging may ginagawa para maging productive, proof na tumatakbo ang buhay natin, power na tayo ang in control. But 2020 had different plans, ang feeling ko ngayon naka-pause ang buhay ko. Sandaliang paghinto, stop-over, rest area. Naiisip ko na ang buhay ay parang mahabang journey na nagda-drive ka. Syempre gugustuhin mong makarating nang mas mabilis, may mga daan na mag-iiba, may mga sites and spots na magaganda, may pagkakataon pwedeng masiraan ng makina, magkamali, madisgrasya at may mga pagkakataon kailangan magpahinga. 

Ngayon nasa mahabang pahinga ako ng buhay.

Pang-limang buwan na hiatus na ayon sa studies ay maaring umabot pa hanggang 202. Thankful at grateful pa rin, hindi man ito ang plinano ko, ang maging safe, may bahay, hindi nag-aalala sa susunod na kakainina, sobrang thankful. 

Sabi nga nila, ngayon taon, ang tanging gagawin lang natin lahat ay to survive. Tsaka na ang mga plano, mga travels, kahit ano man posisyon mo ngayon, top priority ang mabuhay. 

At magising araw-araw, para makatulog ulit sa gabi. 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Iris and Will – Their Super Amazing Wedding!!!

Image
From Nez Cruz photography Fast forward. I was sitting in the reception hall, a great friend asked “How was the wedding?” and all I can say was 4 words to sum it all up,  “Everything is so pretty” The last wedding I went to was a year ago, I was asked to sell my handcrafted goodies at the fair-reception area. It was a quick one and I only got glimpses of it, the other weddings well, was years ago as a flower girl when I wasn't even 10, wearing hot and itchy silk dress. I know weddings, yes I saw them – on the internet. On some days, I find myself spending away my hours on vimeo, a video website wherein known wedding videographers post their collection of work. I was there mostly to study the video editing skills and look for the event details as it crossed my mind to try the events field. But as videos in hd will started to load, I get a glimpse of what weddings in this day and age will feel like, how love might look like, sadly 3 minutes was all I got. A ...
Read more

Chippy at Pula

Image
Ayaw ko ng pula, feeling ko kasi ang lakas mang-akit ng kulay. Katulad nitong Chippy na malaki. Isang linggo ko siyang naiwan sa dorm, nakalimutan ko siyang nagchi-chill sa taas ng kama. Naabutan ko siya kanina -  nakahiga, nakatihaya, nakatitig sa akin. Mataba at punong-puno, parang bang tinatawag ako. Inaakit. Huwag ko na raw pang patagalin. Masarap daw siya. Oo. Alam na alam ko. Hala, sinong hindi makakatiis sa’yo? #HindiAkoBato #MedyoMalaswa (PS. Pwede na ata akong commercial model ng Chippy haha) 
Read more

Anim na Sabado ng Beyblade at iba pang sanaysay

Image
Anim na Sabado ng Beyblade at iba pang sanaysay (book review ata haha!) Si Sir Jarin, napamahal (mahal talaga?) na siya at naging malapit sa barkada ko. Mula nang bumisita siya sa klase, hanggang sa naimbitahan namin siya manood ng school play namin. Naging ka-chat at ka-like-an sa Facebook. At sa grupo namin, ako pa lang ang nakakabasa ng kanyang libro. Nauna na kasi akong nakapunta sa soft book launch niya sa UP Diliman. (minor spoiler) Kaya naman excited kong binalita na, “Pumasok pala ng kumbento si Sir? Grabe, isang taon!”. Isang malaking “WEH” ang narinig ko.  Sa katunayan nga, napasimba ako noong hapon matapos kong mabasa ang ‘Kumbento’. Hindi ko alam, parang kailangan ko lang magsimba. Kaya naman pala panay like ni Sir ng mga religious post sa Facebook. ‘Yun pala ang hugot niya, nalaman ko kung saan siya nangagaling. Hindi lang talaga halata, hahahahaha (peace po)! Pero ngayon, nalaman ko rin kung paano siya naging ganito katatag. Sa totoo lang, kahit m...
Read more