Life with Gigibabes!

Nakasakay ako sa UV Express shuttle van na mula Bicutan hanggang Lawton last Monday nang may madaaanan na isang laundry shop sa Bautista o Leon Guinto ng Brgy. Palanan, ewan ko lang kung Makati o Manila na ito. Bigla kong isinulat sa hawak kong notebook ang pangalan ng laundy shop. Na-intriga talaga ako sa pangalan ng store nila. Parang ganito pa nga ang font style ng signage.. Naisip ko lang, “Kawawa naman si Neneng, pinaglalaba na agad.” Malamang kung talagang pinaglalaba si Neneng, sa batis siya pupuwesto. Matapos niyang lakarin ang ilang kilometro ng masukal na gubat at matalahib na patag mula sa kubo nila.  Dala-dala niya ang isang malaking batya. Hindi ‘yun plastic, pero ‘yun malaking tansa. Uupo siya sa malaking bato sa tabi ng batis. Kaya ganyan ang naisip ko, sa probinsya ko kasi naririning ‘yun 'Neneng'.   Dahil nasa Makati/Manila siya, kawawa naman si Neneng. Sa murang edad, sinasabak agad sa mga washing machine na may Clorox at litr...

Ngayon ko lang hindi nalasahan ang Vienna sausage. Ngayon ko lang din binitawan ang patis dahil para san pa? Kung di ko rin naman malalasahan. (Ang weird ata ng intro ko haha. Super weird.) Anyway.. Napapagod na siguro ako. Sa isang linggo, anim na araw akong umaalis ng bahay. Monday to Friday na OJT at writing workshop sa Saturday. Para makapunta sa on-the-job training ko sa malaking network na may makulay na puso, 3 sakay ang kailangan kong gawin. 30 mins na tricycle (oo, dito sa side na ‘to ng Paranaque lang ako nakakaranas ng napakahabang tricycle ride), 30 mins na skyway jeep at 30 mins na MRT. Minimum 1 ½ hours ang byahe ko, 2 hours pag na-trapik.  2 ½ hours naman ang  ang masasayang sa buhay ko, kung uuwi ako ng 6pm at makikipagsabayan sa uber tinding rush hour. Kaya madalas minamabuti ko nang late umuwi para mas mabilis ang biyahe. One time, nakauwi ako ng 10:30 pm, sakay ng ordinary bus mula Kamuning-Edsa, hanggang Bicutan, Paranaque. Hindi ko mabi...